Συμβουλές για τις μανούλες …αλλά και για τους μπαμπάδες
Από την πρώτη μέρα αρχίζει άμεσα σε σας και το παιδί σας μια έντονη αμοιβαία σχέση, που με τον καιρό θα γίνει μια αληθινή και διαρκής αγάπη. Κρατήστε το αγκαλιά κι αφήστε το να διαβάσει στα μάτια σας πόσο το αγαπάτε και όταν αισθάνεται άσχημα μόνο η δική σας παρουσία θα μπορεί να το παρηγορήσει. Να υπάρχει συνέπεια στα λόγια και στις πράξεις σας. Αν χαστουκίζετε το παιδί σας όταν είναι άτακτο, τότε και αυτό θα δείρει τα άλλα παιδιά όταν το θυμώσουν.
Προτιμήστε θετικές αντί αρνητικές εκφράσεις. «Κρέμασε το παλτό σου για να μην το πατήσουν» αντί «Μην πετάς το παλτό σου στο πάτωμα».
Να του λέτε «παρακαλώ» και «ευχαριστώ» όταν του ζητάτε να κάνει κάτι. Αν είναι απορροφημένο στο παιχνίδι του πείτε του «Τελείωσε πρώτα και μετά πας για ύπνο» αντί «Μάζεψε αμέσως τα παιχνίδια σου, είναι ώρα για ύπνο».
Μην είστε πολύ αυστηρή. Προσέξτε πώς μιλάτε στο παιδί σας. Μη δίνετε συνέχεια διαταγές.
Αν η συμπεριφορά σας ήταν άδικη, παραδεχθείτε το και ζητήστε συγγνώμη.
Μην επιβεβαιώνετε την εξουσία σας επάνω στο παιδί, χωρίς λόγο. Αποφύγετε να ανταγωνίζεστε το παιδί.
Να του εξηγείτε γιατί δεν πρέπει να κάνει κάτι…. Το παιδί σας έχει ανάγκη από την αγάπη και τη συνεχή προσοχή σας.
Ενθαρρύνετε το να σας βοηθάει. Οι «δουλειές» είναι για το παιδί παιχνίδι και όχι καθήκον. Τις κάνει για να αισθάνεται ότι καταφέρνει κάτι σημαντικό και ότι συμμετέχει στην οικογενειακή ζωή.
Αφήστε το να παίρνει αποφάσεις. Να διαλέγει ποιο ρούχο θέλει να φορέσει ή πώς θέλει να τακτοποιήσει το δωμάτιο του ή πού θα προτιμούσε να πάει περίπατο.
Το παιδί σας έχει ανάγκη να νοιώθει ότι το αγαπούν. Αυτό θα το βοηθήσει να γίνει συναισθηματικά δυνατό.
Να του λέτε ότι το αγαπάτε. Να το χαϊδεύετε και να το παίρνετε στην αγκαλιά σας.
Σεβαστείτε τα αισθήματα του. Όταν φαίνεται κακοδιάθετο, έχει ανάγκη να κλάψει και να παραπονεθεί. Όταν του λέτε «μην είσαι κλαψιάρης» του αρνείσθε το δικαίωμα να νοιώθει λυπημένο.
Επαινέστε το και δείξτε ενθουσιασμό για κάθε του κατόρθωμα.
Όταν μιλάει δείξτε το ενδιαφέρον και εκτιμήστε τη ζωντανή και ανεξάρτητη προσωπικότητα, που δημιούργησε το παιδί σας.
Μη ξεχνάτε ότι η προσωπικότητα του παιδιού διαμορφώνεται από τη συμπεριφορά τη δική σας απέναντι του. Συμπεριφερθείτε του σαν ένα ξεχωριστό άτομο με δικές του επιθυμίες και απόψεις.
Αν το παιδί σας αρχίζει να γίνεται δύστροπο είναι γιατί αρχίζει να γίνεται ανεξάρτητο άτομο. Σ’ αυτό το δύσκολο στάδιο αντιμετωπίστε το με μεγαλύτερη κατανόηση και περισσότερη επιείκεια. Δώστε του όσο μεγαλύτερη ανεξαρτησία μπορείτε. Αντιμετωπίστε με σταθερότητα και στοργή την κακή συμπεριφορά που σύντομα θα περάσει.
E. FENWICK
Από το βιβλίο «Η φροντίδα της μητέρας και του παιδιού»
Εμείς το διαβάσαμε εδώ.