6 χρυσοί κανόνες για να μεγαλώσετε ευτυχισμένες κόρες!

Ημερομηνία δημοσίευσης άρθρου: Ιανουαρίου 25, 2014 Συγγραφέας: Αλεξάνδρα Καππάτου Κατηγορία: Ψυχολογία

Ομιλητικά, τρυφερά, επικοινωνιακά, κάποιες φορές όμως ατίθασα και δυναμικά! Ναι, τα κορίτσια δεν είναι πάντα φτιαγμένα από ζάχαρη. Γι’ αυτό μην τα αντιμετωπίζετε έτσι!

Για πολλά χρόνια κυκλοφορούσαν δεκάδες μύθοι για τα κορίτσια: «Τα κορίτσια πρέπει να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού», «τα κορίτσια δεν έχουν ανάγκη», «τα κορίτσια πρέπει να κάθονται φρόνιμα». Πάνε μόλις λίγα χρόνια που η κοινωνία ξεπέρασε τις δογματικές προκαταλήψεις γι’ αυτά και άρχισε να αποδέχεται τη διαφορετικότητά τους. Ναι, τα κορίτσια δεν είναι πάντα φτιαγμένα από ζάχαρη.

Ή τουλάχιστον όχι μόνο.

Αποδεχτείτε τη διαφορετικότητά της
Η πολυπλοκότητα των κοριτσιών διακρίνεται από την πρώτη κιόλας στιγμή της γέννησής τους. Είναι γεγονός ότι τα κορίτσια επικοινωνούν πολύ εύκολα, είναι ομιλητικά, παρατηρητικά, εύστροφα, τσαχπίνικα. Η φυσική αυτή τάση των κοριτσιών για επικοινωνία, η παρατηρητικότητα και η ανάγκη τους να ανταποκριθούν στη συνομιλία τα κάνει όχι μόνο να μιλήσουν γρηγορότερα, αλλά και να δείξουν πολύ πιο εύκολα τα συναισθήματά τους.

Συντονιστείτε με τις αισθήσεις της
Ακοή, όραση, αφή, γεύση, όλες οι αισθήσεις είναι εντονότερες για εκείνα. Τα κορίτσια γενικώς τα διακρίνει μια απίστευτη διεισδυτικότητα, μπορούν και διακρίνουν λεπτομέρειες που τα αγόρια σπάνια παρατηρούν. Επίσης, αφουγκράζονται τα πάντα και ακούν πιο προσεκτικά. Τα κορίτσια τα χαρακτηρίζει η ευφράδεια, γι’ αυτό και μιλούν πιο γρήγορα.

Αναθρέψτε την ελεύθερα
Αν σας ζητούν Barbie κι εσείς τις σιχαίνεστε ή επιμένουν πεισματικά στο ροζ και θέλουν να ντύνονται σαν πρωταγωνίστριες μεξικάνικης σαπουνόπερας, δεν χρειάζεται να τις καταπιέσετε. Φάση είναι και θα περάσει. Φυσικά, το να παίζουν τα κορίτσια με τις κούκλες είναι μέσα στη φύση τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αν δεν παίξουν συμβαίνει κάτι παράξενο. Ακόμη κι αν η κόρη σας αδιαφορεί για τις κούκλες, αυτό δεν σημαίνει πως απαρνιέται τη θηλυκή της φύση. Έτσι κι αλλιώς γύρω στα τέσσερα τα νήπια περνάνε μια φάση αμφισβήτησης του φύλου τους, χωρίς αυτό να είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Όπως χαρακτηριστικά λέει και ο συγγραφέας του βιβλίου Ατίθαση Καρδιά Τζον Έλντρετζ: «Κάθε γονιός ξέρει πως το αγόρι του θα παίξει με άγρια παιχνίδια και θα γίνει ένας μαχητής της πόλης, ενώ τα κορίτσια θα παίζουν με τις κούκλες και θα οργανώνουν πάρτι γενεθλίων. Αυτό που δεν ξέρουν είναι πως τα κορίτσια από πολύ μικρή ηλικία χτίζουν τις βάσεις για να κατανοούν τις ανθρώπινες σχέσεις».

Σταθείτε πλάι της
Όταν μια μητέρα αρχίσει να συνειδητοποιεί πως η κόρη της γίνεται γυναίκα συνήθως αποσυντονίζεται. Σίγουρα δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστο συναίσθημα, γιατί έρχεται αντιμέτωπη με το γεγονός πως κι αυτή μεγαλώνει. Ενθάρρυνση και αποδοχή είναι οι δύο λέξεις-κλειδί: Ενθάρρυνση για την κόρη και αποδοχή για τη μαμά. Μόνο όταν αποδεχτεί τα συναισθήματά της μια μητέρα μπορεί και να τα επεξεργαστεί. Και μόνο όταν ενθαρρύνεται ένα κορίτσι ανακαλύπτει τα ταλέντα του. Συνοδεύσετε τη στο χορό, στα σπορ, στη μουσική, συστηθείτε με τις φίλες της και προσπαθήστε διακριτικά να την πλησιάσετε, μπείτε στον κόσμο της αφήνοντάς της όμως το χώρο που έχει ανάγκη.

Φυσικά και η σχέση με τον πατέρα είναι καθοριστική και μπορεί να προσφέρει πολλά στο κορίτσι. Είναι η σχέση που βάζει τα θεμέλια για τις μελλοντικές της σχέσεις με τους άντρες. Αν μάθει πως μπορεί να παίρνει αυτό που θέλει χωρίς χειρισμούς, καμώματα και κλάματα, θα αναπτύξει μια δυνατή και στιβαρή προσωπικότητα και θα μάθει να παίρνει αυτό που θέλει και στον ενήλικο κόσμο. Αν ο πατέρας της την κολακεύει και της λέει πόσο όμορφη ή έξυπνη είναι –ακόμη κι αν κάνει πως δεν τον ακούει– το πιθανότερο είναι να της μείνουν και να τα χρησιμοποιήσει υπέρ της στην ενήλικη ζωή της. Οι γονείς πρέπει να γίνουν οι καλύτεροι φαν της κόρης τους. Υποστηρίξτε λοιπόν τις επιλογές της, θυμίστε της τα προτερήματά της, επιβραβεύστε την και στηρίξτε τη στις δύσκολες στιγμές.

Στηρίξτε τη συναισθηματικά
Ρωτήστε τον εαυτό σας: Τι χρειάζονται αληθινά τα κορίτσια; Βασικά, να είστε διακριτικά δίπλα τους αφήνοντάς τις να αποκτήσουν εμπειρίες, αλλά και να μάθουν να εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους. Συχνά τα κορίτσια δυσκολεύονται να δείξουν το θυμό τους, ενώ δείχνουν περισσότερο τους φόβους τους, την ενόχληση και τη θλίψη τους. Αν προσφέρετε στην κόρη σας συναισθηματική στήριξη και είστε εκεί για να ακούσετε ό,τι έχει να σας πει, θα μπορέσει να διαχειριστεί με λιγότερο στρες τις δύσκολες καταστάσεις ή τους φόβους της. Μάθετέ τη να μην παίρνει προσωπικά ό,τι της λένε, αλλά να τα επεξεργάζεται και να τα εξηγεί. Επίσης, διαβεβαιώνετέ τη συχνά για την αγάπη σας.

Προετοιμάστε την για τη μεγάλη διαδρομή της ζωής
Μιλήστε, συζητήστε μαζί της, εξηγήστε της. Τα κορίτσια είναι πολύ αναλυτικά και θέλουν πάντα εξηγήσεις. Ποτέ μην ακολουθήσετε τον γνωστό μύθο «δεν έχουν ανάγκη αυτά». Γιατί έχουν και μάλιστα πολύ περισσότερη απ’ ό,τι τα αγόρια λόγω της πολυπλοκότητάς τους. Το δικό σας καθρέφτισμα για τη ζωή είναι εκείνο που θα βοηθήσει την κόρη σας να αντιμετωπίσει αργότερα και τη δική της ζωή. Φυσικά, στην ανάπτυξή της θα παίξει ρόλο και το ταμπεραμέντο και η προσωπικότητά της, αλλά κυρίως πόση αυτοεκτίμηση τη μάθατε εσείς να έχει. Οι γονείς που έχουν ενθαρρύνει και υποστηρίξει τα παιδιά τους, τους έχουν δώσει ένα μεγάλο εφόδιο και ένα τεράστιο «τραπεζικό ποσό» για να ζήσουν άνετα μέχρι τα γεράματά τους.

Αλεξάνδρα Καππάτου
Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος
www.akappatou.gr