Τι μας διδάσκουν τα παιδιά για την ευτυχία;

Ημερομηνία δημοσίευσης άρθρου: Ιανουαρίου 28, 2016 Συγγραφέας: KidsGo Κατηγορία: Διάφορα

Μικρά παιδιά… τους μαθαίνουμε τα πάντα. Να μιλάνε, να περπατάνε, να τρώνε, να ντύνονται, να αυτοεξυπηρετούνται, να είναι ευγενικά, ανεξάρτητα, πειθαρχημένα, δημιουργικά, κοινωνικά, να έχουν θάρρος, αυτοπεποίθηση, σεβασμό, καλοσύνη, κριτική σκέψη…

Έχετε αναρωτηθεί, όμως, ποτέ αν μαθαίνουμε κι εμείς κάτι από αυτά; Ναι, από αυτά τα μικρά μπομπιράκια που όταν τα πρωτοβλέπουμε δεν ξέρουν ούτε πώς να γυρίσουν πλευρά στην κούνια! Κι όμως αυτά τα πλάσματα, στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, έχουν να μας διδάξουν πολλά …για την ευτυχία.

Γιατί τα μικρά παιδιά είναι ευτυχισμένα;

1. Ακολουθούν το ένστικτο τους. Δεν σπαταλούν πολύ χρόνο ανησυχώντας κάθε φορά, αν έκαναν τη σωστή επιλογή. Προτιμούν να απασχοληθούν πολύ περισσότερο με το αν πήραν το ποτηράκι με το αγαπημένο τους χρώμα στο φαγητό.

2. Ζουν στο παρόν. Δεν αναλώνονται στο παρελθόν. Ούτε ανησυχούν για το μέλλον – εκτός αν τους πείτε ότι πλησιάζει η ώρα του ύπνου.

3. Έχουν πίστη. Τα μικρά παιδιά πιστεύουν …στα «θαύματα». Στον Άγιο Βασίλη, στο φιλί της μαμάς που θα γιατρέψει το χτύπημα τους, στην νεράιδα του παραμυθιού.

4. Δημιουργούν. Ζωγραφίζουν. Κάνουν γλυπτική, κολλάζ. Χτίζουν – με lego, με μαξιλάρια, με βιβλία, με τα τάπερ σας.

5. Χορεύουν. Ξέρετε την ρήση: «Να χορεύεις σαν να μην σε βλέπει κανείς;» Αυτό κάνουν. Όταν και όπως θέλουν, σαν να μη βλέπει κανείς. Με τη μόνη διαφορά ότι φροντίζουν πάντα να τραβάνε την προσοχή, όταν θέλουν.

6. Τραγουδούν. Ξεκινάνε το τραγούδι, έτσι απλά. Όπου να ’ναι, όπως να ’ναι. Είτε ξέρουν τι λένε, είτε όχι. Σε όλες τις γλώσσες, με ή χωρίς μουσική. Παντού, ακόμα και στο μπάνιο –ή μάλλον ειδικά στο μπάνιο!

7. Λένε αυτό που εννοούν. Δεν χρειάζεται να «βγάλουν ένα βάρος από μέσα τους», γιατί πολύ απλά λένε εξαρχής αυτό που θέλουν και αυτό που εννοούν.

8. Ενθουσιάζονται. Ενθουσιάζονται με τη ζωή, με τα απλά καθημερινά γεγονότα της! Μόνο που έχουν δυσκολία να καταλάβουν την έννοια του χρόνου – οπότε προσέξτε όταν λέτε στα παιδί σας ότι πλησιάζουν τα γενέθλια του …τον άλλο μήνα!

9. Δεν τους νοιάζει …το καινούργιο. Η αγαπημένη ταινία ενός παιδιού είναι αυτή που έχει δει ξανά και ξανά. Τα αγαπημένα του βιβλία είναι αυτά που έχει διαβάσει εκατό φορές. Και αν έχει ένα αγαπημένο φόρεμα, θέλει να το φοράει κάθε μέρα. Οι ενήλικες; Έχουμε εμμονή με το καινούργιο. Θέλουμε να είμαστε οι πρώτοι που θα δοκιμάσουμε ένα νέο εστιατόριο, που θα δούμε μία νέα ταινία στο σινεμά, ή που θα κρατήσουμε την τσάντα που είναι τώρα της μόδας.

10. Σταματάνε …για να μυρίσουν τα λουλούδια. Μεταφορικά. Αλλά και κυριολεκτικά, τα παιδιά αγαπούν τις μυρωδιές και τους δίνουν σημασία. Φυσικά, η ειρωνεία είναι ότι, πριν ακόμα βγάλουν την πάνα, όταν πρόκειται για τις δικές τους …μυρωδιές, δεν φαίνεται να ενοχλούνται!

11. Δεν κάνουν διακρίσεις. Μέχρι να διδαχθούν διαφορετικά, τα παιδιά δεν κάνουν διακρίσεις. Αποδέχονται και συμπεριφέρονται ίδια σε όλους.

12. Όταν φοβούνται, το παραδέχονται. Έτσι, δίνουν σε εμάς τη δυνατότητα να καθησυχάσουμε τους φόβους τους. Μερικές φορές, μπορεί να είναι τόσο απλό όσο το να ανάψουμε ένα φωτάκι νυκτός. Μακάρι όλοι οι φόβοι μας να μπορούσαν να αντιμετωπιστούν τόσο απλά. Μάλλον, δεν είναι εφικτό – το να ζητάμε όμως βοήθεια, είναι.

13. Δέχονται τις φιλοφρονήσεις – έτσι απλά. Όταν κάνεις μία φιλοφρόνηση σε ένα παιδί, το πλέον πιθανό είναι ότι θα σου απαντήσει είτε «ευχαριστώ», είτε «το ξέρω».

14. Ξεκουράζονται μέσα στην ημέρα και κοιμούνται νωρίς το βράδυ. Μπορεί να μην είναι πάντα με δική τους επιλογή ή σύμφωνη γνώμη, αλλά τα περισσότερα παιδιά κοιμούνται κάποια ώρα το απόγευμα (ή και συχνότερα μέσα στην ημέρα) και νωρίς το βράδυ, και όταν ξυπνάνε, είναι φρέσκα, ήρεμα, ξεκούραστα και πιο ευδιάθετα.

15. Όταν ασχολούνται με κάτι, αφοσιώνονται σε αυτό. Τα παιδιά συχνά «βυθίζονται» τόσο πολύ σε κάτι που κάνουν, που δεν ακούνε καν όταν τους μιλάς. Κάποιοι ψυχολόγοι (όπως ο Mihaly Czikszentmihalyi) πιστεύουν πως αυτή η αφοσίωση, η εστίαση σε μία ασχολία, είναι το κλειδί της ευτυχίας.

16. Κινούνται …στο δικό τους ρυθμό. Κυριολεκτικά – συχνά, μέσα στο σπίτι χτυπώντας το τύμπανο, τις κατσαρόλες, το πάτωμα, ή ότι άλλο μπορεί να μετατραπεί σε κρουστό όργανο – αλλά και μεταφορικά.

Πηγή: www.huffingtonpost.com
Εμείς το διαβάσαμε εδώ.